13/09/2022

Politiek is de wijze waarop in een samenleving de belangentegenstellingen van groepen en individuen tot hun recht komen op de verschillende bestuurlijke en maatschappelijke niveaus.

Wat als onze politici nu eens echt zouden proberen om te verenigen in plaats van te verdelen?

Stel je eens voor dat onze premier het echt goed met ons meent…

Wat als onze politici niet meer zouden liegen? Politici die liegen dienen daar hard op aangesproken te worden – zeker als die leugens worden ingezet om het maatschappelijk wantrouwen uit te vergroten en mensen nog meer tegen elkaar op te zetten.

Stel je eens voor dat onze premier echt inzit met wat er leeft bij de mensen en echt probeert moeite te doen om oplossingen te zoeken in het belang van ons, de mensen.

Wat als onze politici, net als in Zwitserland, ook een echte job zouden moeten hebben zodat ze zouden begrijpen wat mensen echt bezighoudt?

Stel je eens voor dat onze premier zou begrijpen hoe bedrijven en gezinnen vaak moeten knokken om überhaupt te kunnen rondkomen.

Wat als politiek niet zou draaien om macht maar om vertrouwen? Politici hebben de taak om de boel samen te houden. Verantwoord besturen en liegen of feiten verdraaien gaan daarom echt niet samen.

Stel je eens voor dat onze premier het belang van de mensen boven het belang van een kleine, invloedrijke elite plaatst. Dat hij echt de premier wil zijn van alle Belgen.

Wat als politici niet alleen in uw stem maar ook in uw mening geïnteresseerd waren?

Stel je eens voor dat onze premier wel moeite doet om kritische burgers van antwoord te dienen en wel laat zien dat er een politieke wil is om de grote problemen van het moment aan te pakken.

Wat als onze politici wel eens op lange termijn zouden denken?

Stel je eens voor dat onze premier niet constant bezig is met in de kijker te lopen om zo spoedig mogelijk een Europese “topjob” binnen te halen.

Wat als onze politici er niet meer voor zouden zorgen dat kritische journalisten door de politie worden lastiggevallen en geïntimideerd?

Stel je eens voor dat onze premier de media niet meer zou beïnvloeden en de vierde macht wel haar werk ongestoord laat doen.

Wat als onze politici nu eens eindelijk zouden durven out-of-the-box te denken?

Stel je eens voor dat onze premier niet steeds met de vinger wijst (naar Europa of anderen) en echt doet wat moet. Neem nu het energiedossier. Momenteel gaat ongeveer 70% van wat we maandelijks betalen rechtstreeks naar de overheid. Amper 30% is de werkelijke prijs voor de energie en het transport tot bij ons thuis. Als we een economische ramp willen vermijden de volgende maanden, zou ik als premier dadelijk beslissen om vanaf 1 oktober 2022 voor 6 maanden alle heffingen, retributies, taksen, accijnzen en de BTW (op ons energiefactuur) tijdelijk op te schorten. Dit zorgt inderdaad tijdelijk voor een groter tekort op de begroting maar de Europese Centrale Bank (ECB) koopt toch alles op en net als in 2008 en 2012, toen we onze banken en verschillende landen moesten redden met overheidsgeld, is niets doen nu ook geen optie. Op die manier gaan de meeste gezinnen en bedrijven de volgende maanden wel nog het hoofd boven water kunnen houden.

Wat als onze politici wel hun fouten zouden kunnen toegeven?

Stel je eens voor dat onze premier zou toegeven dat het niet nodig was om de economie lam te leggen met disproportionele maatregelen om een virus te bestrijden. Misschien dacht hij toen oprecht wel dat dit het beste was, maar vandaag wijzen nagenoeg alle studies uit dat de nadelen veel groter waren dan de voordelen. Vergissen is menselijk, maar zou het de premier niet sieren om zijn fout (beleid) toe te geven?

Wat als onze politici bereid zouden zijn om hun comfortzone te verlaten om echt samen na te denken hoe de verhouding tussen bevolking en instellingen structureel kan en moet worden gewijzigd? Ook hier verwijs ik graag opnieuw naar Zwitserland waar dit wel gebeurt.

Stel je eens voor dat onze premier zich zou excuseren voor de haat en discriminatie tegenover de mensen die ervoor kozen om zich vorig jaar niet te laten “prikken”. Door zijn leugens keerde een groot deel van de bevolking zich tegen deze mensen wat enorm fout, leugenachtig én zeer stigmatiserend was. Een echte leider geeft toe dat hij mis was en zo krijgt hij of zij het nodige respect én vertrouwen. Missen is menselijk maar op je fout terugkomen is goddelijk.

Ik kan het onze politici en de premier in het bijzonder enkel maar toewensen dat ze eindelijk bepaalde fouten gaan toegeven en tot slot eens echt gaan doen wat goed is voor ons allemaal. Als dit niet spoedig zal gebeuren, gaan er weldra werkelijk drama’s gebeuren, zowel economisch als maatschappelijk. Dat wil ik me liever niet voorstellen…

Steven Arrazola de Oñate