Reflecties

De magneet van de macht leidt steeds tot waanzin.

Wekelijkse Update.

27 februari 2022

Al anderhalf jaar schrijf ik elke zondag een “wekelijkse corona update”. De laatste weken was ik in mijn epistels al genoodzaakt om steeds meer andere thema’s aan te halen dewelke ook belangrijk zijn als het aankomt op onze vrijheid. Om deze reden zal ik mijn wekelijkse (volgens sommigen veel te lange) bijdragen niet meer louter brengen als een wekelijkse corona update, maar als een wekelijkse column over hoe ik de afgelopen week heb ervaren. Soms zullen het langere teksten zijn, zoals vandaag. Soms zullen ze, gelukkig, ook heel wat korter zijn. Stiekem hoop ik ook dat er weken bij zijn waar het niet nodig zal zijn om iets te schrijven.

Deze week moet ik uiteraard beginnen met de enorm pijnlijke en schrijnende situatie in Oekraïne. Voor ik van wal steek, even voor de duidelijkheid: ik heb geen enkele sympathie voor Poetin, geen enkele sympathie voor de EU-potentaten, geen enkele sympathie voor Biden en ook geen enkele sympathie voor de regeringsleiders van het door en door corrupte Oekraïne. Al deze voorgaanden hebben een aandeel in wat er vandaag speelt. De ene wat meer dan de andere, maar het is belangrijk om te beseffen dat ze allemaal, zonder uitzondering, boter op het hoofd hebben. Ik heb wel veel sympathie voor de arme Oekraïense burgers die helaas enorm getroffen worden. Als militair heb ik genoeg in landen vertoefd waar er een gewapend conflict heerste en pas als je dat hebt meegemaakt kan je begrijpen hoe zwaar het nu moet zijn voor de burgers in Oekraïne. Het afgelopen anderhalf jaar kreeg ik vaak de opmerking dat ik als schoenmaker bij mijn leest moest blijven wanneer ik schreef over de coronacrisis. Deze opmerking is redelijk achterlijk gebleken aangezien mijn voorspellingen steeds een pak accurater waren dan deze van onze gootviroloog Marc Van Ranst. Als we het over het gewapend conflict in Oekraïne hebben, komen we echter wel degelijk op het terrein waar ik met de nodige expertise kan spreken. Als gewezen militaire inlichtingenofficier kan ik zonder enige overdrijving stellen dat er weinig Belgen zijn die meer onderlegd zijn in het Russische militaire apparaat dan ikzelf. Als wapeninspecteur heb ik op het einde van mijn militaire loopbaan talloze voormalige Sovjetlanden bezocht in het kader van wapenbeheersing voor verschillende verdragen die werden afgesloten na de Koude Oorlog. Naast het militaire aspect leerde ik daar vooral dat we allemaal mensen zijn die het liefst van al nooit meer oorlog willen. Tijdens de inspecties die ik uitvoerde, was het aspect van verbroedering dan ook enorm belangrijk en werd er vaak ook iets te veel wodka gedronken. Ik leerde dat “in wodka veritas” nog relevanter bleek dan “in vino veritas”. De afgelopen week heb ik dan ook heel veel moeten denken aan de schitterende Oekraïense militairen die ik enkele jaren geleden mocht leren kennen. Ik heb dan ook als wapeninspecteur verschillende zendingen voltooid in dat wondermooie land. Met een heel aantal van die Oekraïense militairen heb ik nog steeds een goede band en hebben we heel geregeld nog contact. Zij zagen immers al enorm af van het militaire conflict in hun land dat al woedt sinds 2014. In dat jaar was het uitgerekend onze laffe landgenoot Guy Verhofstadt die de directe aanleiding gaf voor deze oorlog. Met een zeer denigrerende en ronduit domme speech spuwde hij de Russen in het gezicht. Er kwam een door Europa en de VS gesteunde coup waardoor er een anti-Russische en pro-Westerse regering in het zadel geholpen werd met het idee om Oekraïne in een later stadium NAVO-lid te maken en Rusland verder in te snoeren. Wat er vandaag gebeurt, hebben we ook voor een groot stuk te danken aan deze dwaasheid. Onze media hebben er de laatste jaren amper aandacht aan besteed, maar het huidige conflict is helaas al bijna 8 jaar aan de gang. Deze week heb ik verschillende van mijn Oekraïense collega’s van weleer trachten te contacteren om me ervan te vergewissen of ze ok waren. Helaas zonder succes. Veel mensen hebben vandaag een mening over het conflict. Iedereen mag uiteraard een mening hebben. Ik denk momenteel echter vooral aan de militairen, zowel de Oekraïense als de Russische, die vandaag moeten strijden voor hun leven omdat enkele randdebielen een te groot ego hebben. Ik heb me deze week dan ook enorm geërgerd aan mensen die beweren dat dit conflict een afleiding is en zelfs fake news is. Ik ben de eerste om te roepen dat onze media de afgelopen 2 jaar enorm gefaald hebben en ik zal dat ook blijven roepen zolang dezelfde fouten blijven gemaakt worden. Het is echter hallucinant om vast te stellen dat zeer veel mensen nu blijkbaar niets meer geloven van wat er in de pers verschijnt. Dit is een zeer zorgelijke evolutie. Ik vind het daarom belangrijk om hier vandaag toch wat dieper op in te gaan. Vooreerst hoop ik uiteraard dat de rust snel wederkeert en het bloedvergieten spoedig stopt. Vervolgens wil ik aanhalen dat Poetin hier volgens mij een onvergeeflijke fout heeft gemaakt. Tot voor enkele weken kon ik meestal nog begrijpen waarom hij bepaalde beslissingen nam. Als ik zeg dat ik hem kon begrijpen, wil dit niet zeggen dat ik akkoord was met hetgeen hij deed. Want vergis u niet, deze man is wel degelijk een gevaarlijke gek en een dictator. Elke dictator die het een tijdje volhoudt, wordt na verloop van tijd letterlijk gek van paranoia en dat is volgens mij nu ook gebeurd. De magneet van de macht leidt steeds tot waanzin. Als je naar zijn toespraken luistert van de laatste weken is het duidelijk dat hij alle zin voor realiteit verloren heeft. Mijn inschatting is dan ook dat hij nu te ver is gegaan en weldra door mensen uit zijn omgeving zal worden aan de kant gezet. Laat ons echt hopen dat dit niet al te lang meer duurt. Nadien kan er hopelijk werk gemaakt worden van een verzoeningsproces tussen zowel Rusland en Oekraïne, als tussen Rusland en Europa. De Amerikanen vernoem ik bewust niet want zij hebben de boel volgens mij al genoeg verziekt de laatste decennia. Ik kom hier zeker nog op terug de volgende weken en maanden.

Het eerste probleem dat we momenteel merken is dat Europa eigenlijk bijzonder zwak is. Er zijn al sedert 2014 sancties tegen Rusland. Bijzonder effectief blijken ze niet te zijn want de situatie escaleert nog steeds. Europa en de Europese landen tonen een grote onmacht. Dit komt enerzijds omdat de Amerikanen ons eigenlijk altijd perfect uit elkaar hebben gespeeld. Anderzijds hebben wij ook vooral geprofiteerd van de Amerikaanse uitgaven aan Defensie en hebben wij nooit voldoende geïnvesteerd in onze eigen veiligheid. Zeker België is al jaren de slechtste leerling van de NAVO-klas. Geen enkele Belgische politieke partij heeft hier de laatste decennia de nodige aandacht voor gehad. Defensie is de levensverzekering van een land. Als je die premie niet betaalt en het gaat mis dan heb je een groot probleem. Na deze crisis moet onze politiek hier werk van maken. Als de Russische beer getemd is, zijn er immers nog meer gevaarlijke dieren die om de hoek loeren. We denken hier uiteraard vooral aan China, maar m.i. zijn er nog wel wat andere potentiële gevaren. We zouden volgens mij ook enkel moeten werken aan een defensieve capaciteit, zoals Zwitserland dit al decennia voortreffelijk doet. Een offensieve capaciteit heb je enkel nodig als je je wil aan anderen wil opdringen. Dat was en is helaas nog steeds de hobby van de Amerikanen en we zien nu wat het heeft opgebracht. We moeten dan ook stoppen met overal politieman te willen gaan spelen. De taak van Defensie moet terug zijn om het eigen grondgebied te verdedigen. Niets meer, niets minder. Dat is alleszins mijn visie. Daarnaast moeten we in Europa zelf eindelijk basisgrondstoffen produceren en de massaproductie terug naar de EU halen. Als Poetin de gas- en oliekranen wat dichtdraait en andere grondstoffen schaarser maakt, zullen we weten wie zwarte sneeuw zal zien. Strategisch belangrijke grondstoffen betrekken bij een land waartegen sancties zijn getroffen, gaat dan ook bijzonder slecht samen.  Europa zal sterke prioriteit moeten geven aan de productie van eigen grondstoffen en de ontwikkeling van technologie, ook op vlak van energie. Hetzelfde geldt voor de massaproductie waar we te veel afhankelijk zijn van buitenlanden waarmee het niet altijd goed botert en/of zal boteren.

Een volgend probleem is dat wij, het Westen, al ongeveer 30 jaar geen respect hebben gehad voor de gemaakte afspraken met de Russen. Tal van westerse leiders beloofden oud-Sovjetleider Michail Gorbatsjov dat de NAVO niet verder zou uitbreiden richting het Oosten. Voormalig bondskanselier Helmut Kohl en Gorbatsjov kwamen overeen dat heel Duitsland, dus ook de voormalige DDR, lid zou worden van de NAVO. Maar alle landen die bij de eenwording betrokken waren – Duitsland, Groot-Brittannië, de VS en Frankrijk – beloofden tot op het hoogste niveau dat het militaire bondgenootschap niet zou uitbreiden. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, James Baker, zei tot drie keer toe dat de NAVO “geen inch zou opschuiven”. De voormalig Franse president François Mitterand zei zelfs dat hij “persoonlijk hoopte dat de militaire blokken langzaam ontmanteld zouden worden”. Voor Gorbatsjov is dat laatste altijd de insteek geweest. Hij hoopte dat de NAVO zou transformeren tot een politieke alliantie waar ook Rusland op termijn lid van zou kunnen worden. Dit is volgens mij trouwens nog steeds de enige oplossing voor deze problematiek. Ook Gorbatsjov is nog altijd teleurgesteld dat dit plan nooit is verwezenlijkt. Poetin had trouwens tot 2008 nog deze hoop, maar toen kreeg hij van de Amerikanen en wat Europese schoothondjes helaas het deksel op de neus. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn de NAVO en de EU sterk uitgebreid in de richting van Rusland waarbij de Russische invloedssfeer werd beperkt.  Het is begrijpelijk dat de Russen zich ingesloten voelen, zeker als de gemaakte afspraken niet worden nageleefd. Het is daarom nodig, eenmaal Poetin van de macht verdreven, een nieuwe dialoog te starten tussen de EU en Rusland om te komen tot een nieuwe verstandhouding, vanuit een positie van begrip, in een geest van samenwerking in de plaats van conflict. Als de NAVO nu gewoon gezegd had: neen, Oekraïne zal nooit mogen aansluiten, hadden we nu geen bloederig conflict gehad. Naast het zeer terecht veroordelen van dictator Poetin mogen we dit ook niet uit het oog verliezen.

Maar ook Oekraïne zelf zal na dit conflict werk moeten maken van echt grondige hervormingen om er zo spoedig mogelijk te zijn voor de mensen en niet enkel voor een beperkte elite van corrupte profiteurs.  Van Oekraïne mag ook verwacht worden dat het zijn cruciale overheidsfuncties opbouwt en intact houdt zodat het voor andere landen geen evidentie is om het land binnen te vallen. Want in deze heeft Poetin zijn huiswerk wel goed gedaan. De staatsschuld van de Russen is immers maar 18% van het BBP en ze hebben hun goudreserves sinds 2008 bijna verviervoudigd tot maar liefst 2300 ton. Dit is dan ook de reden waarom er nog heel veel Oekraïners zijn die wel degelijk bij Rusland willen horen, omdat ze denken dat ze het dan beter zullen hebben. De anderen willen dan weer bij Europa horen om exact dezelfde reden. In elk geval zijn we nu wel moreel verplicht om na dit conflict de Oekraïners niet alleen financieel te helpen, maar ook structureel zodat zij ook, in vrijheid, kunnen werk maken van een welvarend en eerlijk land. Laat ons hopen dat dat spoedig kan en ik hoop heel snel nog eens dit zeer mooie land te kunnen bezoeken om opnieuw wodka te drinken met mijn voormalige Oekraïense collega’s.

Dan terug naar België, want onze ministers hebben wel degelijk misbruik gemaakt van de media-aandacht rond Oekraïne om wederom een schandalige en onwetenschappelijke beslissing door te duwen. Heel subtiel, wanneer iedereen keek naar Poetin, heeft de ministerraad vrijdag definitief groen licht gegeven voor de verplichte coronavaccinatie voor het zorgpersoneel. Terwijl in zowat alle landen ter wereld eindelijk alle maatregelen worden geschrapt, vinden onze extreemlinkse Vivaldisten het nodig om nog wat dokters en verpleegkundigen te pesten en te chanteren. Ik heb via deze weg een boodschap voor deze moedige helden van de zorg. Laat jullie niet doen door deze chantage. Jullie zijn met genoeg. Contacteer de vakbond en werk nu al, samen met de Franstalige collega’s, acties uit. Meester Frank moet voelen dat hij moet stoppen met zijn achterlijke en onwetenschappelijke waanzin. Op 1 juli gaan we dan samen lachen met Frank zijn Sméagol-hoofd want ook dan zal hij opnieuw moeten vaststellen dat zijn dwaze prikplicht er niet is doorgekomen. Ik vraag jullie ook om nog meer en vastberaden uit te leggen aan jullie omgeving waarom jullie zeer terecht niet voor deze coronaprikken kiezen. Maak iedereen maar duidelijk dat jullie liever ander werk zoeken dan deze ongezonde prikken te nemen. Deze boodschap is immers heel belangrijk in aanloop naar prik 4 die binnenkort voor iedereen zal worden uitgerold. Het komt er de volgende maanden immers echt op aan om zoveel mogelijk mensen te overtuigen deze niet te nemen. Als we hier in slagen is de coronabubbel binnenkort voor eens en voor altijd doorprikt en kunnen onze politici op zoek naar een andere manier om onze vrijheden te beknotten door ons bang te maken voor een ander zogezegd prangend probleem. Vorige week liet ik reeds weten dat de kans zeer groot is dat de klimaathoax hiervoor zal misbruikt worden.

Dan moeten we het ook deze week opnieuw hebben over het CST. Ere wie ere toekomt, deze week was er een schitterend wetsvoorstel van Vlaams Belang om het CST definitief af te schaffen. Een voorstel dat iedereen met een beetje gezond verstand zou moeten steunen zou je denken? Zeker de N-VA die al weken roept dat ze tegen het CST is? Helaas stemden alle partijen, buiten de communisten van de PVDA die zich onthielden, het voorstel weg. Zeer hypocriet vond ik het dan ook dat Bart De Wever een dag later het volgende liet optekenen: “Ik begrijp niet waarom de premier het Overlegcomité pas op 4 maart wil samenroepen om naar code geel te gaan. De trend van de cijfers is overduidelijk, zowel in binnen- als buitenland. Waarom onze gezinnen dan geen krokusweek zonder covidmaatregelen gunnen?” Tot een jaar of twee geleden vond ik de burgemeester van Antwerpen werkelijk een politiek talent en was ik het zeer vaak met hem eens. Nu is zijn mentaliteit, en bij uitbreiding die van bijna de voltallige N-VA, bijna even ranzig als het gedrag van Marc Van Ranst. Als de N-VA en de andere CST-partijen hun zin krijgen, dan zitten we hier binnenkort met het EU-ID, en kunnen ze met een druk op de knop elke bankrekening blokkeren. De ultieme dictatuur. We hebben nog veel werk voor de boeg en we kunnen nu echt wel noteren dat we niet op de N-VA kunnen rekenen. Er was trouwens deze week nog grappig CST-nieuws. Op 21 januari had de overheid aangekondigd dat er nieuwe regels zouden komen voor het CST vanaf 1 maart: Wie niet geboosterd is of wie al meer dan vijf maanden geleden een tweede dosis kreeg, zou geen CST meer hebben. Dat zou het geval geweest zijn voor honderdduizenden Belgen. Deze week is er echter besloten om deze maatregel niet door te voeren. Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke vertelde aan Le Soir dat de wetgeving tegen 1 maart nog niet in orde zal zijn gebracht, waardoor een verandering van de maatregel dus niet mogelijk is. Dit is uiteraard je reinste onzin. De echte reden is dat de booster veel minder succesvol was als gehoopt werd en ze wilden de groep “antivaxxers” nog niet te groot hebben. Op deze manier kunnen ze hun CST nog wat langer behouden en de eerste groep nog wat verder blijven discrimineren. Het grootste slachtoffer hiervan is echter de horeca. Zij klagen ondertussen steen en been dat er geen kat nog een pint komt drinken of iets komt eten. Hierdoor zijn er gelukkig ook steeds minder horecazaken die de dwaze QR-code nog controleren. Ik ben de laatste weken zowat elke dag ergens een koffie gaan drinken en nergens, werkelijk nergens, werd ik gescand. Iedereen is deze extreemlinkse Vivaldi waanzin nu echt wel beu. Alleen die enkele covidioten waarvoor corona een religie is geworden, staan erop om gescand te worden en zij komen klaar als ze hun dwaas groen vinkje zien verschijnen. Wanneer binnenkort ook eindelijk in ons land de coronaballon doorprikt zal zijn, zullen ze nog steeds hun ongezond mondmasker dragen als ze alleen in de wagen zitten of de liefde bedrijven met hun partner. Heel triest eigenlijk dat deze mensen zo bang zijn gemaakt dat ze dit blijven doen. Ik hoop oprecht dat ze ooit van deze onterechte angst verlost kunnen geraken. 

Elke week ga ik ook even kijken naar het buitenland. Onze media besteden daar immers veel te weinig aandacht aan. Het viel me op dat de situatie momenteel nergens slechter is dan in Israël. Dit is zowat het enige land waar Omikron moordend blijkt te zijn. Ik ben er dan ook meer en meer van overtuigd dat binnenkort zal blijken dat dit een gevolg is van de vierde prik die enorm nefast is voor het immuunsysteem. In Israël sterven vandaag meer mensen aan Omikron, wat een simpele verkoudheid is, dan dat er vorig jaar stierven aan de meer ziekmakende deltavariant. Dit zal u uiteraard niet horen van onze gootvirologen. Als u naar de aandelenkoersen van Pfizer en Moderna kijkt dan zal u merken dat grote beleggers dit wel al begrepen hebben. Indien onze politici hier in België weldra nog durven oproepen om ons allemaal te laten prikken met prik 4, dan noem ik hen moordenaars. Zich verschuilen achter de gootvirologen die door de Big Pharma betaald worden om ons te manipuleren zal ik alleszins niet meer tolereren. We hebben hen immers al gedurende meer dan een jaar genoeg gewaarschuwd.

Interessant nieuws was er ook weer vanuit Canada. Trudeau heeft de Emergencies Act ingetrokken. Dit komt helemaal niet omdat het protest in Ottawa over is, maar door het feit dat de Canadezen massaal hun rekeningen hebben leeggehaald, naar de VS hebben overgemaakt of in goud en Bitcoin hebben gestoken. Goud en zilver zijn ondertussen niet meer te verkrijgen in Canada. Dit is echt zeer hoopgevend nieuws. Dit toont aan dat als een overheid dwaze maatregelen neemt, de mensen op zoek gaan naar alternatieven. Wees dus zeker niet al te bang voor de maatregelen die onze Europese leiders ons deze zomer zullen trachten op te leggen. We vinden wel oplossingen. Ondertussen ga ik jullie wel blijven aanraden om jullie te verdiepen in Bitcoin en hiermee aan de slag te gaan. Indien u zich hier niet goed bij voelt of indien u dit te moeilijk vindt, wat ik begrijp, denk ik echt dat u moet kijken naar goud en in mindere mate ook zilver. Ik blijf erbij dat onze Europese leiders de volgende maanden een aanslag op ons spaargeld zullen plegen. Die aanslag is trouwens al bezig door de torenhoge inflatie na het gigantische bijdrukken van geld. Helaas blijkt er geen Belgisch parlementslid te zijn die de impact hiervan snapt. Ze zijn dan ook niet verkozen om hun intelligentie, maar om hun volgzaamheid.

De afgelopen week las ik trouwens ook een zeer interessante studie die werd uitgevoerd bij meer dan 60.000 kleuters. Deze studie toonde, heel pijnlijk, dat coronasluitingen van kleuteronderwijs leidden tot problemen met cognitieve, motorische en socio-emotionele ontwikkeling, die schoolrijpheid bedreigen. Opnieuw bleek ook dat de negatieve effecten het grootst zijn bij kansarme kinderen. Ik ben dan ook nog steeds enorm kwaad op onze beleidsmakers omdat we met zovelen waren om hen telkens te waarschuwen. Het is echt zo fout dat we kinderen hebben opgeofferd om bange oude mannen uit de wind te zetten. Schaamteloos. Deze problemen zijn er trouwens niet in Zweden waar de kinderopvang en de scholen nooit gesloten geweest zijn. Maar goed, volgens onze gootviroloog mogen we Zweden niet met ons land vergelijken dus heeft de regimepers altijd zeer braaf naar deze narcist geluisterd.

Om (bijna) te eindigen vandaag moeten we toch eens kijken naar wat er de afgelopen week achter de coulissen is gebeurd bij onze politici. Er is immers iets heel merkwaardigs aan de gang. Open VLD en N-VA lijken opeens de beste vriendjes te zijn geworden. De laatste jaren konden ze elkaars bloed drinken en was het eigenlijk zielig dat ze nog samen in de Vlaamse regering zaten. Mijn contacten bij VLD bevestigen dat er effectief gewerkt wordt aan een plan om de Groenen binnen enkele weken uit Vivaldi te wippen en N-VA binnen te loodsen. Op deze manier hopen ze verkiezingen te kunnen vermijden. N-VA durft immers ook niet naar de kiezer omdat ze hen massaal hebben bedrogen. Alle partijen beseffen dat Vlaams Belang vandaag een monsterscore zou behalen, dus willen ze tijd kopen. Ze beseffen ook dat, voor hetgeen ze de volgende maanden willen doorduwen, ze niet kunnen rekenen op de Groenen want deze zijn vaak nog idealistisch en hebben soms nog wel principes. Dit zou dan ook de reden zijn dat N-VA deze week de resolutie om het CST af te schaffen mee heeft weggestemd. Theo Franken heeft immers terug macht geroken en wil opnieuw een ministerpost. Als hij daarvoor een CST moet slikken, doet hij dat met veel plezier. De magneet van de macht leidt steeds tot waanzin. Ik dacht ooit dat deze man een ruggengraat had, maar blijkbaar niet. Ik trek me echter op aan het feit dat steeds meer mensen deze leugenachtige politici doorzien en dat ze de volgende verkiezingen nog harder zullen geconfronteerd worden met de realiteit. De mensen zijn niet zo dom als zij denken. Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel.

Ook vandaag eindig ik opnieuw graag met vier quotes van vier kritische en schitterende professoren:

Professor Rik Torfs:

Er zijn verrassend veel mensen die meer sympathie voor Poetin hebben dan voor de Europese Unie. Dat is, vanuit het oogpunt van democratie en mensenrechten, een schromelijke vergissing. Maar de EU heeft wel behoefte aan meer zelfkritiek over haar eigen democratisch deficit.

Professor Hendrik Vuye:

“Het is makkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan, dan voor een liberaal om het Rijk der Vrijheid binnen te gaan” (Matteüs 19:24).

Professor Tijl De Bie:

Er bestaat een reële kans dat we ons ooit gaan beklagen dat we Omicron hebben ingedijkt.(Al zal men dat niet toegeven.) Net zoals we een prijs hebben betaald voor het aanhouden van maatregelen in de zomer van 2021. (Al geeft men dat niet toe.)

Epidemioloog Luc Bonneux:

Rusland had beter van de eigen geschiedenis geleerd.

De nazi legers waren superieur, maar, het Russische volk, gekrenkt in zijn trots, vocht terug met totale overgave. Dan is ieder gewonnen gevecht voorlopig, in afwachting van het volgende tegen een nooit aflatende vijand.

Steven Arrazola de Oñate.
Volg Steven op Facebook of Mewe.